Is locatie van belang bij een thriller? Voor de spanning is de locatie wellicht van minder belang. Natuurlijk kan het terrein, zoals bos of stad, waar het verhaal zich afspeelt de spanningsboog beïnvloeden, maar de geografische ligging niet. Een spannend verhaal kan zich overal afspelen.
Is locatie daarmee van minder belang bij het lezen van een literaire thriller? Voor mij niet. Mezelf inleven in een boek lukt me beter als de locatie me intrigeert. Komt dat goed uit bij dit boek. Het Strand van de Verdronkenen van Domingo Villar speelt zich af in Galicië.
Literaire thriller in Galicië
Leuk, een roman die zich afspeelt in Galicië. In deze roman heeft de streek ook echt een meerwaarde voor het verhaal. De schrijver Domingo Villar is geboren in Galicië en weet de streek uitstekend te beschrijven.
In het verhaal heeft de hoofdrolspeler, inspecteur Leo Caldas, een assistent, Rafael Estévez genaamd. Deze assistent komt niet uit Galicië en is nieuw in de streek. Via zijn karakter laat schrijver Villar de typisch gebruiken uit Galicië en het karakter van de mensen in de roman terugkomen.
Het volgende fragment bijvoorbeeld, waarin de Spaanse mythe terugkomt dat Galliciers dom zijn, en nergens een antwoord op (willen) geven:
“Wilt u nog iets?” vroeg Cristina aan Estévez.
“Wat kunt u me aanbevelen?”
“De inktvisjes doen het erg goed,” zei Cristina. Bijna meteen gevolgd door: “en de kabeljauw is ook erg succesvol.”
Ze liet haar woorden in de lucht hangen en Estévez keek haar strak aan, in afwachting van haar oordeel. Na een paar seconden, toen hij zag dat dat uitbleeft, vroeg hij: “Dus?”
“Ze smaken verschillend,” was alles wat de serveerster zei.
“Dat weet ik ook. Maar een van beide zal toch de beste zijn?” hield de Aragonees vol.
“Beide gerechten zijn erg lekker,” antwoorde Cristina met een gulle lach. “Welke heeft uw voorkeur?”
“Laat maar” mopperde de politieagent toen hij merkte dat hij niet het antwoord kreeg dat hij zocht. “Doe mij maar hetzelfde als hem: die inktvissen.. en een beetje salade.”
Zodra Cristina was opgegaan in het rumoer van de kantine, mopperde Rafael Estévez: “Ik snap verdomme niet waarom ik de mensen hier überhaupt nog iets vraag.”
Estévez merkte dat Caldas hem vanaf de andere kant van de tafel zwijgend aanstaarde. “Sorry, baas,” verontschuldigde hij zich. “Soms vergeet ik dat u er ook één van hen bent.”
De omgeving van het verhaal: van Vigo tot Panxón
Naast cultuur en karakter weet Villar in zijn literaire thriller ook het landschap van Galicië pakkend te beschrijven. De woeste kust, de stormen die er kunnen woeden, de uitstekende rotsen. Maar ook het moois dat uit deze woeste zee voortkomt. De heerlijke marisco en in het bijzonder de percebes, die niet zonder gevaar voor eigen leven gevangen worden door de lokale bewoners, zoals uitgebreid te lezen is in het boek.
Het verhaal speelt zich af in de Rias Baixas, rondom Vigo. In de stad zelf, waar het politiebureau gevestigd is en de hoofdrolspeler zijn radioshow heeft en cafébezoeken aflegt. In het vissersdorp Panxón dat op schitterende wijze beschreven wordt. Beschreven als een onvervalst vissersdorp. Zo’n dorp waar het ruikt (stinkt) naar vis en het overdag uitgestorven is. Authentiek, maar dan niet zoals in de toeristische boekjes beschreven.
Tot slot speelt het verhaal zich ook af bij de wijngaard van de vader van Leo Caldas. Deze is ongeveer gesitueerd bij A Guarda, het meest zuidwestelijke punt van Spanje, tegen de Portugese grens.
Voor wie van Galicië houdt of meer over de streek wil weten is het lezen van dit boek zeker een aanrader. Maar hoe is het boek zelf verder?
Het verhaal
Voor de volledigheid hierbij een introductie bij de inhoud van het verhaal, van de website van uitgever Karakter:
Op een mistige herfstochtend spoelt in de haven van een klein vissersdorpje in het noordwesten van Spanje het lijk van een visser aan. Inspecteur Leo Caldas van het hoofdkwartier in het nabijgelegen Vigo wordt gevraagd om wat een duidelijk geval van zelfmoord lijkt te onderzoeken. Al gauw komen er echter details aan het licht die van de routineklus een complex moordonderzoek maken.
Zonder getuigen en zonder dat er maar een spoor is van de roeiboot van het slachtoffer, probeert de laconieke Caldas de waarheid boven water te halen. Dat blijkt geen gemakkelijke opgave aangezien de dorpsbewoners zeer wantrouwend tegenover buitenstaanders staan en er al helemaal niet happig op zijn om hun verdenkingen uit te spreken.
Als Caldas op zijn eigen nuchtere wijze door die weerbarstige houding heen weet te breken en hij zich in het maritieme leven van het dorp begeeft, ontdekt hij een verontrustende, decennia oude zaak van een schipbreuk en twee mysterieuze verdwijningen
Eindoordeel
***** voor de beschrijving van Galicië, de omgeving, cultuur en met name het karakter van de bevolking
*** voor het verhaal. Onderhoudend, maar geen thriller van de buitencategorie. Een prima misdaadroman.
Interesse het boek te lezen?
> Bestel direct op bol.com